اثربخشی روان‌درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر عملکرد جنسی، احساس گناه جنسی، کم‌رویی جنسی وجرات‌ورزی جنسی زنان مبتلا به اختلالات جنسی

هدف پژوهش حاضر، تعیین  میزان اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عملکرد جنسی، احساس گناه جنسی، کم‌رویی جنسی و جرات‌ورزی جنسی زنان مبتلا به اختلالات جنسی شهرستان سنقر بود. نمونه پژوهش شامل 30 زن بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند . روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و مرحله پیگیری  بود. ابتدا همه آزمودنی‌ها به پرسشنامه‌های عملکرد جنسی (روزن و همکاران، 2000)، احساس گناه جنسی (موشر، 1998)، کم‌رویی جنسی (ون لانکواند و همکاران، 2008) و جرات‌ورزی جنسی (هالبرت، 1991) پاسخ دادند و سپس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش در 10 جلسه  45 دقیقه ای اجرا شد، اما برای گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله درمانی به‌کار گرفته نشد وپس از سه ماه مرحله پیگیری انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌ تحلیل کوواریانس چند متغیره وتحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود عملکرد جنسی، احساس گناه جنسی، کم‌رویی جنسی و جرات‌ورزی جنسی زنان مؤثر بودواین نتیجه در مرحله پیگیری نیز تداوم داشت.